- سمن پیکر (دخترانه)
آنکه اندامی سفید و لطف چون سمن دارد
معنی سمن پیکر - جستجوی لغت در جدول جو
- سمن پیکر (سَ مَ پَ / پِ کَ)
آنکه روی و رخسار وی بوی یاسمن دهد. (ناظم الاطباء). آنکه پیکرش در خوبی چون سمن باشد:
سه بت روی با او بیکجا بدند
سمن پیکر و سروبالا بدند.
فردوسی.
غلامی سمن پیکر و مشکبوی
بخان پدر مهربان شد بدوی.
فردوسی
سه بت روی با او بیکجا بدند
سمن پیکر و سروبالا بدند.
فردوسی.
غلامی سمن پیکر و مشکبوی
بخان پدر مهربان شد بدوی.
فردوسی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَ نَ پَ / پِ کَ)
لغت نامه دهخدا
معشوقه ای که پیکر او در زیبایی چون بت بود. بت اندام. بت پیکر. همانند بت در زیبائی:
ساقی صنم پیکر شده باده صلیب آور شده
قندیل ازوساغر شده تسبیح زنارآمده.
خاقانی.
رجوع به صنم شود
ساقی صنم پیکر شده باده صلیب آور شده
قندیل ازوساغر شده تسبیح زنارآمده.
خاقانی.
رجوع به صنم شود
(مَهْ پَ / پِ کَ)
لغت نامه دهخدا
ماه پیکر. آن که پیکر او چون ماه تابان و درخشان است. با پیکر و اندامی زیبا. زیباروی:
عید منی و شادی می بینم از هلالت
دیوانه ام که جز تو مه پیکری ندارم.
خاقانی.
پریروئی و مه پیکر سمن بوئی و سیمین بر
عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی باشد.
سعدی (بدایع)
عید منی و شادی می بینم از هلالت
دیوانه ام که جز تو مه پیکری ندارم.
خاقانی.
پریروئی و مه پیکر سمن بوئی و سیمین بر
عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی باشد.
سعدی (بدایع)
(یِ)
لغت نامه دهخدا
سن، اسقف آنتیوش، جانشین زبن بحدود قرن سوم میلادی وی رنج شهادت را بهنگام زجر دس بجان خرید، ذکران وی در 24 ژانویه است
خوش اندام، خوش قدوقامت، زیبا